HOPE

Hope is een leuk hondje, een kruising Boomertje, kortharig en hij staat hoog op zijn pootjes, is daarom echt een ‘spring-ding’, zoals wij zeggen, een enthousiast beestje.

 

Hij is op 3 juni 2016 geboren, dus ruim een jaar oud nu.

 

Hij is gecastreerd en ook gechipt en geregistreerd (staat allemaal in zijn boekje).

 

Regelmatig krijgt hij natuurlijk ook een anti-vlooienmiddeltje (pipetje) en ontwormtabletjes (de datums heb ik genoteerd).

 

Op advies van onze dierenarts krijgt Hope nu al een tijdje speciaal voer (van Royal Canin) omdat hij best gevoelige ingewanden heeft (had vaak diarree bijv.), maar sinds dit voer gaat het prima.

 

(ik kan niet zo snel op de naam komen, heb geen zak van het voer meer, maar kan het wel nakijken als het nodig is).

 

Binnenkort krijgt Hope weer zijn jaarlijkse vaccinatie en krijgt dan ook een zgn. ‘check-up’. Ik zal de dierenarts ook om een schriftelijke gezondheidsverklaring vragen zodat aantoonbaar is dat hem niets mankeert.

 

Helaas kan Hope niet echt goed tegen autorijden, kleine stukjes redt hij nog wel maar ook dan zit hij vaak al bij de eerstvolgende hoek te hijgen en te kwijlen. Het is wel al een stuk verbeterd als je het vergelijkt met toen we hem net hadden, toen kreeg hij acuut de diarree en spuugde alles onder. Om zoiets te voorkomen kun je hem, als je weet dat je met de auto weg gaat, het beste niets laten eten en hem voor je de auto instapt goed uit laat, dat helpt sowieso natuurlijk. Ook scheelt het als hij voorin bij iemand op schoot kan zitten, met zachte hand kun je hem meestal wel zover krijgen dat hij plat op zijn buikje ligt waardoor hij niet zo snel misselijk wordt.

 

Wat Hope weer wel heel goed kan is een paar uurtjes alleen blijven. Ik maak het dan wel zo geriefelijk mogelijk voor hem, hij kan hier bij ons bijv. in wat wij noemen de ‘tussengang’, waar ook een deur naar de patio in zit die we bij goed weer op een kiertje laten staan zodat hij naar de patio kan om wat te spelen. Ook zet ik een bakje water neer en voor ik weg ga, krijgt hij een kleine denta-stick waar hij dol op is en waar hij even ‘zoet’ mee is. Maar het is niet aan te raden om Hope alleen in de kamer te laten omdat je dan voor vervelende verrassingen kunt komen te staan in de vorm van stukgebeten boeken, pennen, kussentjes en eigenlijk alles wat hij te pakken kan krijgen. Het is daarentegen weer geen stoelpotenknager, we hebben dan wel stalen pootjes aan de eetkamerstoelen maar ook een fauteuil met houten ‘leggers’ waar hij helemaal niet naar omkijkt. Maar als ik bijv. een half uurtje ‘uit het zicht’ ben, dan laat ik hem in de bench en geef hem dan wat lekkers. Ook dat vindt hij prima en zo kun je ongestoord bijv. gaan douchen o.i.d.

 

Hope is ook altijd heel blij als je weer thuiskomt, dan blaft hij de hele boel bij elkaar en springt bijna in je armen. Gelukkig krijg ik hem snel weer rustig door luid en duidelijk ‘koest’ of ‘ssstt’ te zeggen, maar je schrikt toch altijd weer als hij onverwacht begint te blaffen als hij iets buiten hoort of als er bijv. wordt aangebeld.

 

Hope is ook panisch voor onweer en vuurwerk. Laatst werd vanuit een tuin hier in de wijk of 12 uur ‘s nachts plotseling vuurwerk afgestoken. Ik liet net Hope uit en die schrok zó erg, dat hij me al jankend en piepend zó omver trok, ik lag languit op straat. Hij blijft bang voor onbekende dingen of geluiden. Gisteren bijv. stond er iemand verderop in de straat de automatten tegen elkaar uit te kloppen en hup, gelijk trekken als een gek om maar zo snel mogelijk weer veilig thuis te zijn.

 

Als ik, zoals nu, alleen met Hope thuis ben, dan is het echt een ontzettend lief beestje dat een beetje om je heen dribbelt en ook lekker op z’n kleedje ligt te slapen.

 

Ik laat Hope meestal zo rond 12 uur ‘s avonds uit en daarna gaat hij naar de bench die in onze slaapkamer staat.

 

Hope slaapt bij ons in de slaapkamer (ook in een bench), waar hij zich dan echt veilig voelt.

 

Hij slaapt lekker de hele nacht door, ook al moet een van ons er ‘s nachts uit bijv., hij geeft geen kik.

 

Rond half 8 ‘s morgens wordt hij door mijn man uitgelaten (is ook wel eens eerder of later), maar hij is goed zindelijk en houdt dat goed vol.

 

Hope kan trouwens ook best wel overweg met katten maar andersom... dat is een ander verhaal. Hij snapt helemaal niet dat onze kater en poes niet met hem willen spelen bijv., onderneemt wel steeds pogingen maar die worden af en toe hardhandig afgestraft. Onze kater Ollie tolereert hem en komt gewoon in de huiskamer, maar onze poes Leentje is echt bang van hem, dus zo lang Hope in de kamer beneden is, vertoont zij zich niet, zit dus de hele dag boven, ook erg zielig voor het beestje dat eerst gewoon in huis kon rondlopen zonder bang te hoeven zijn dat ze besprongen werd door een hondenbeestje. Ook is Leentje sinds een paar weken af en toe onzindelijk, dan poept en plast ze zo maar ineens op een andere plaats en volgens de dierenarts is dat een gevolg van de enorme stress die het beestje ervaart. Dat is dan ook één van de redenen dat we een nieuw huisje en baasje voor Hope zoeken. De andere reden is, dat ik al een maand rondtob met een heel zeer been, wat er precies mee is, dat hoor ik hopelijk als er binnenkort een echo is gemaakt. Maar inmiddels krijgt Hope veel te weinig beweging, ik loop momenteel met een stok en erg langzaam en ook nog eens een klein rondje terwijl Hope echt wel een flinke wandeling nodig heeft en ook even lekker moet kunnen rennen.

 

Hope is wel vriendelijk naar kleine kindjes maar wel heel erg druk. Onze oudste kleinzoon van 2 jaar loopt hij in zijn enthousiasme zó omver. Ik denk dan ook dat hij beter bij wat oudere kinderen kan wonen.

 

We hebben met Hope een puppy-cursus gevolgd maar vanwege z’n wagenziekte hebben we geen vervolgcursus gedaan. Wèl is hier iemand geweest die o.a. bij Cesar Millan een opleiding heeft gedaan en daarvoor certificaten heeft behaald. Ze heet Ulrike Meder en zij heeft ons aardig wat inzicht kunnen geven in het gedrag van een jonge hond.

 

Al met al gaat het ons natuurlijk heel erg aan het hart om Hope misschien al binnenkort te moeten missen maar als we puur naar Hope kijken dan weten we eigenlijk wel dat hij zich bij ons (oudere baasjes) best wel verveelt. Ik denk dan ook dat wat jongere, actievere baasjes beter voor hem zullen zijn, dus hoop ik ècht dat hij al snel zo’n leuk, nieuw baasje zal krijgen.

 

Hopelijk heb ik je zo voldoende verteld over Hope? Mocht ik toch nog iets vergeten zijn wat voor de herplaatsing van belang is, dan hoor ik het graag van je.